رژیم کم کربو هیدرات، مدیترانه ای و کم چرب

در این مقاله قصد داریم تا یکی از معروف ترین رژیم های غذایی را که باعت کاهش وزن میشوند با هم بررسی کنیم و مزایا و معایب آن را با هم بشناسیم.رژیم کم کربوهیدرات، مدیترانه ای و کم چرب یکی از محبوب ترین رژیم های غذایی برای کاهش وزن میباشد. برای آشنایی بیشتر با این رژیم غذایی تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

روش انجام آزمایش رژیم لاغری کم کربو هیدرات :

در این آزمایش 2ساله ، به طور کاملا تصادفی حدود 322 نفر از افراد با اضافه وزن متوسط را انتخاب کردیم (میانگین سن 52 سال بود با میانگین BMI 31 ، که  86% جمعیت را مردان تشکیل می دادند) که هر کدام یکی از 3 نوع رژیم 1. کم چربی با کالری محدود 2. رژیم مدیترانه ای با کالری محدود 3. رژیم کم کربوهیدرات با کالری نا محدود ، را داشتند.

نتیجه آزمایش :

میزان پایبندی به رژیم غذایی مورد مطالعه طی 1 سال حدود 95.4% بود و طی 2 سال به 84.6% رسید . گروه منتخب برای رژیم غذایی مدیترانه ای به مقدار زیاد از مواد غذایی حاوی فیبر مصرف کردند ، در این رژیم نسبت چربی های غیر اشباع بسیار بالاتر از چربی های اشباع بود . گروهی که رژیم کم کربوهیدرات داشتند مقدار کمی از کربوهیدرات مصرف کردند و حجم بیشتر رژیمشان شامل چربی ها ، پروتیین و کلسترول بود و کتون ادراری در درصد بالایی از شرکت کنندگان یافت شد ، میانگین کاهش وزن برای افرادی که رژیم کم چربی را داشتند حدود 2.9 کیلوگرم و برای افرادی که رژیم مدیترانه ای را داشتند 4.4 کیلوگرم بود و برای گروه کم کربوهیدرات حدود 4.7 کیلوگرم بود .

از بین 272 نفر شرکت کننده ای که این رویداد را به پایان رساندند میانگین کاهش وزن به ترتیب 3.3 کیلوگرم ، 4.6 کیلوگرم ، 5.5 کیلوگرم بود. کاهش نسبی نسبت کلسترول تام به کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL)  در گروه کم کربوهیدرات 20٪ و در گروه کم چربی 12٪ بود. در بین 36 نفری که دیابت داشتند میزان تغییرات در گلوکز خون در حالت ناشتا و میزان انسولین کسانی که رژیم مدیترانه ای داشتند بسیار ایده آل تر از افرادی بود که رژیم کم چربی را انتخاب کرده بودند.

جمع بندی کلی در خصوص رژیم کم کربو هیدرات ، مدیترانه ای و کم چرب :

رژیم های مدیترانه ای و کم کربوهیدرات می توانند جایگزین های بهتری نسبت به رژیم های کم چربی باشند. تاثیرات موثر بر چربی ها (در رژیم های کم کربوهیدرات ) و کنترل شاخص گلایسمی (در رژیم های مدیترانه ای ) حاکی از آن است که علائق شخصی و عوامل متابولیک ممکن است بر رژیم غذایی مناسب هر فرد مداخله کند. افزایش چشمگیر چاقی در سراسر جهان همچنان چالش برانگیز است و تأکید بر لزوم فوری بررسی اثربخشی و ایمنی انواع مختلف رژیم کاهش وزن را دارد. رژیم های کم کربوهیدرات و پر پروتیین و پر چربی ( که به عنوان رژیم کم کربوهیدرات از آنها یاد شده است ) با رژیم های کم چربی ( رژیم های با انرژی محدود ) مقایسه شدند .

ترکیب داده های جمع آوری شده و مرور نتایج آنها که حاصل 5 آزمایش مختلف بر روی 447 نفر بود و آزمایش یکسال اخیر که بر روی 311 زن چاق انجام شد حاکی از آن است که رژیم غذایی کم کربوهیدرات یک جایگزین کاربردی نسبت به رژیم غذایی کم کالری برای کاهش وزن است و ممکن است تاثیرات متابولیکی مطلوبی داشته باشد. با این حال مطالعات بلند مدت وجود ندارد .

رژیم غذایی مدیترانه ای با میزان متوسطی از چربی و درصد بالایی از چربی اشباع نشده مزایای زیادی را برای قلب و عروق به همراه خواهد داشت. بررسی های اخیر با استناد بر آزمایشات مختلف که کم کالری بودند نشان داد که رژیم غذایی مدیترانه ای برای کاهش وزن مفید است. با این حال این تاثیرات مثبت هنوز به طور قطعی ثابت نشده است. محدودیت های غذایی شامل فرسایش زیاد (15 تا 50% در سال ) ، حجم کم ، مدت کوتاه ، عدم پایبندی به رژیم ، و مداخله در آن را همراه دارد. ما برای مقایسه اثربخشی و ایمنی 3 پروتکل تغذیه ای یک آزمایش مداخله کنترل شده تصادفی 2 ساله را انجام دادیم : 1. رژِم کم چربی با کالری محدود 2. رژیم مدیترانه ای با کالری محدود 3. رژیم کم کربوهیدرات با کالری نا محدود .

صلاحیت و طراحی مطالعه :

ما آزمایشی را از جولای 2005 تا جون 2007 در دیمونای اسراییل در کارگاهی در یک مرکز تحقیقاتی و در سایت یک کلینیک پزشکی انجام دادیم. استخدام ها از دسامبر 2004 آغاز شد. شرایط صلاحیت استخدام افرادی با سن بین 40 تا 65 سال بود با شاخص توده بدنی BMI حداقل 27 و یا افرادی که به دیابت نوع 2 مبتلا هستند و یا افرادی که دارای بیماری انسداد شریان قلب هستند ( بدون در نظر گرفتن سن و یا BMI) افراد باردار و شیرده و یا کسانی که سطح سرمی کراتین در خون آنها 2میلی گرم در هر دسی لیتر یا بیشتر بود و یا کسانی که نقص در عملکرد کلیه دارند و یا سرطان فعال دارند و یا مشکلات گوارشی دارند که پیروی از هرگونه رژیم را برای آنها غیر ممکن می کند و همچنین کسانی که در رژیم غذایی دیگری شرکت می کنند ، از مطالعات خارج شدند .

شرکت کنندگان به طور تصادفی از بین مردان و زنان با سنین کمتر یا بالاتر از متوسط و با BMI کتر یا بیشتر از متوسط و از بین افرادی با بیماری انسداد شریان قلب و یا افراد دارای دیابت نوع 2 و یا افرادی که اخیرا از استاتین ها با استفاده از شبیه سازی های مونت کارلو استفاده کرده اند انتخاب شدند . افراد شرکت کننده هیچ دستمزد و یا جایزه ای دریافت نکردند . این تحقیقات توسط کمیته مسائل انسانی مرکز پزشکی Soroka و دانشگاه BenGurion تایید و کنترل شد. هر شرکت کننده رضایت نامه کتبی ارائه داد. اعضای هر سه رژیم غذایی به 17 الی 19 گروه تقسیم شدند که هر گروه 6 نفر زیر مجموعه داشت. به هر گروه رژیم غذایی یک متخصص تغذیه با کد ثبت شده پزشکی اختصاص داده شد که تمام 6 نفر را هدایت و راهنمایی می کرد.

متخصص تغذیه با شرکت کنندگان گروه خود در هفته های 1 ، 3 ، 5 و 7 و بعد از آن در فواصل 6 هفته ای ملاقات داشت ، جمعا 18 جلسه به مدت 90 دقیقه برای هر فرد اختصاص داد. ما از برنامه محرومیت غذایی دیابتی ورژن اسراییل استفاده کردیم و برای هر کدام از گروه های رژیم های غذایی یک موضوع مشخص کردیم. به منظور حفظ فشار برابر برای درمان شکل کارگاه و کیفیت مواد مورد استفاده در بین 3 گروه رژیم درمانی برابر و یکسان بود به جز دستورالعمل ها و مواد مخصوص هر رژیم غذایی.

طی این 2 سال یک متخصص تغذی دیگر با هر شرکت کننده که مشکلی در رابطه با رژیم داشت تماس های تلفنی انگیزشی به مدت 10 الی 15 دقیقه برقرار کرد و خلاصه ای مکالماتشان را به متخصص اصلی هر گروه ارائه داد. به علاوه به همسران شرکت کنندگان آموزش داده شد تا چگونه همسرانشان را بیشتر حمایت کنند.

 برچسب های رنگی مواد غذایی در رستوران ها :

اساسا ناهار وعده اصلی در اسرائیل می باشد. رستورانهای سلف سرویس در محیط کار تنوع غذایی زیادی را شامل می شود و منبع اصلی تامین ناهار شرکت کنندگان می باشد. یک متخصص تغذیه با کارکنان رستوران همکاری می کند تا مواد غذایی خاصی را برای گروه های رژیم غذایی خاص تهیه کنند. هر غذا با برچسبی ارائه شد که میزان کالری آن و همچنین گرم کربوهیدرات ، چربی و چربی اشباع آن را مشخص می کرد . همچنین روی هر غذا برچسبی وجود داشت ، دایره کامل یعنی می توانید تمام آن را آزادانه میل کنید و نیمدایره یعنی نیمی از آن را مصرف کنید. برچسب ها با توجه به رنگهایشان برای هر نوع رژیم غذایی کدگذاری می شدند  و به طور روزانه بروزرسانی می شدند.

پرسشنامه های الکترونیکی در شروع مطالعه و پیگیری :

پایبندی به رژیم های غذایی توسط یک پرسشنامه معتبر بسامد خوراک که شامل 127 ماده غذایی و سه عکس از میزان 17 مورد ماده غذایی بود ، مورد بررسی قرار گرفت. یک گروه از شرکت کنندگان برای 48 ساعت متوالی یادآمد خوراک خود را ثبت کردند تا مقادیر مصرفی را دقیق ثبت کنند. از پرسشگران معتبر برای ثبت و ارزیابی فعالیت های بدنی  استفاده کردیم. در شروع مطالعه و در ماه های 6 ، 12 و 24 ، پرسشنامه ها از طریق اینترانت محل کار به صورت الکترونیکی اداره می شدند. 15% از شرکت کنندگانی که برای تکمیل پرسشنامه درخواست کمک کرده بودند توسط یک دستیار پژوهش کمک داده شدند. پرسشنامه الکترونیکی کمک کرد تا از کامل بودن اطلاعات اطمینان حاصل شود و در صورتیکه سوالی تکمیل نشده شرکت کننده فورا جواب بدهد و سریعا به طور خودکار توسط گروه متخصصین تغذیه منتشر شود.

نتیجه :

افراد شرکت کننده به طور ماهانه بدون کفش وزن کشی می شدند و با کمک استادیومترهای دیواری قد آنها در شروع آزمایش اندازه گیری شد تا بتوان BMI آنها را بدست آورد. و دور کمر آنها از دنده آخر تا تاج ایلیاک اندازه گیری شد و فشار خونشان هم هر 3 ماه یکبار توسط دستگاه فشار خون اتومات بعد اینکه به مدت 5 دقیقه در حالت استراحت به سر بردند اندازه گیری شد.

نمونه خون از طریق رگ در ساعت 8 صبح بعد از 12 ساعت ناشتایی در شروع مطالعه و ماه های 6 ، 12 و 24 گرفته شد و در دمای 80- درجه سانتی گراد قرار داده شد تا لیپیدها ، نشاگرهای التهابی و انسولین اندازه گیری شود . میزان گلوکز خون ناشتا ، هموگلوبین گلیکوزیله و آنزیم های کبدی در خون تازه مورد بررسی قرار داده شدند . سطح هموگلوبین گلیکوزیله با استفاده از معرفها و تجهیزات دستگاه  Cobas Integra مشخص شد. سطح سرمی کلسترول تام ، کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL) ، کلسترول با چگالی کم-لیپوپروتئین (LDL) و تری گلیسیرید به صورت آنزیمی با یک آنالایزر خودکاربه نام  Wako R-30 ، با ضرایب تغییر 1.3٪ برای کلسترول و 2.1% برای تریگلیسیرید اندازه گیری شد .

سطوح انسولین پلاسما با استفاده از روش ایمونومتری آنزیم (آنالایزر خودکار ایمولیت ، محصولات تشخیصی) ، با ضریب تغییر 2.5٪ اندازه گیری شد. اندازه گیری سطح پلاسما آدیپونکتین با وزن مولکولی بالا با استفاده از روش ایمونوسوربنت متصل به آنزیم (ELISA) (AdipoGen or Axxora)  با ضریب تغییر 4.8 تعیین شد . سطح لپتین پلاسما توسط دستگاهELISA (Mediagnost)   ، با ضریب تغییر 2.4 ارزیابی شد. سطح پلاسمایی پروتئینc واکنش پذیر با حساسیت بالا توسط دستگاه  ELISA (DiaMed) اندازه گیری شد ، با ضریب تغییر 1.9. کلینیک و کارکنان آزمایشگاه از تکالیف و نتایج داده ها تا پایان دوره بی خبر بودند .

تحلیل آماری:

برای کاهش وزن ، هدف اصلی و از پیش مشخص شده تغییر وزن از ابتدای مطالعه تا پایان ماه 24 بود. ما در تجزیه و تحلیل نتایج پرسشنامه های رژیم غذایی از بانک اطلاعات مواد غذایی اسرائیل استفاده کردیم. ما در بر اطلاعات رژیمی-ترکیب و نشانگرهای زیستی با استفاده از وسایل تعدیل نشده خام ، بدون نسبت دادن داده های از دست رفته ، تجزیه و تحلیل کردیم. ما ارزش ذخایر غذایی در هر گروه را هر لحظه با استفاده از دستگاه آنالیز واریانس مقایسه کردیم که در آن تمام مقایسه ها بین 3 گروه رژیم غذایی با استفاده از آزمون  Tukey’s Studentized انجام شد.

برنامه فعالیت بدنی را با توجه به مدت زمان صرف شده در اشکال مختلف ورزش در هفته ، به معادله های متابولیکی در هفته تبدیل کردیم که هر فعالیت بر حسب سطح شدت آن اندازه گیری می شد برای تجزیه و تحلیل هدفمان از درمان ، از همه 322 شرکت کننده استفاده کردیم و از جدیدترین مقادیر برای وزن و فشار خون استفاده کردیم .برای ارزیابی اندازه گیری های مکرر در طول زمان ، ما با استفاده از دستور XTGEE نرم افزار Stata از معادلات تخمینی کلی برای تجزیه و تحلیل داده های پنل استفاده کردیم ، که به عنوان تجزیه و تحلیل مقطعی شناخته می شود. از سن ، جنس ، زمان و گروه رژیم غذایی به عنوان متغیرهای تشریحی در مدلهای خود استفاده کردیم.برای بررسی تغییرات در طول زمان و تاثیر جنسیت و همچنین وجود  یا عدم وجود دیابت ، شرایط  مناسبی را ایجاد کردیم.

تغییرات درونی افراد را از شروع مطالعه در هر گروه رژیم غذایی با مقایسه ی دو به دو ارزیابی کردیم. ما ارزیابی مدل هموستاز مقاومت به انسولین (HOMA-IR) را با توجه به معادله زیر محاسبه کردیم : انسولین (میلیگرم ) x قند خون ناشتا (لیتر) ÷ 22.5 . برای اختلاف میانگین (± انحراف معیار) بین گروه هایی که حداقل 2 ± 10 کیلوگرم کاهش وزن داشتند ، با داشتن 100 شرکت کننده در هر گروه و خطای 5% ، قدرت تشخیص تفاوت های قابل توجه در کاهش وزن بیش از 90٪ است.ما از نرم افزار SPSS ورژن 15 و نرم افزار Stata ورژن 9 برای تحلیل های آماری استفاده کردیم.

مشخصات اولیه جمعیت مورد مطالعه

مشخصات افراد در شروع مطالعه در جدول شماره 1 نشان داده شده است. میانگین سنی آنها 52 سال بود میانگین BMI 31. اغلب شرکت کنندگان (حدود 86%% در )مرد هستند . میزان درصد پایبندی به این برنامه در میان شرکت کنندگان 95.4% در 12 ماه اول و 84.6% بعد از 24 ماه بود (شکل 1 ) . میزان پایبندی به رژیم کم چربی بعد از 24 ماه 90.4% ، و در رژیم مدیترانه ای 85.3% و در گروه کم کربوهیدرات 78% بود. در طی مطالعه ، تغییرات کمی دراستفاده از دارو ها وجود داشت ، و تفاوت چشمگیری در بین گروهها در میزان تغییرات دیده نشد. 4 نفر از شرکت کنندگان شروع به کاهش کلسترول کردند درحالیکه سه نفر از درمان دست کشیدند.

20 نفر از شرکت کنندگان شروع به درمان فشار خون کردند. 5 نفر برای کنترل قند خون شروع به خوردن دارو کردند و میزان دوز مصرفی داروهای کنترل قند خون تنها 1 نفر از شرکت کنندگان کاهش یافت.

رژیم غذایی و انرژی مصرفی و کتون های ادراری

حین شروع مطالعه تفاوت چشمگیری در ترکیبات مواد غذایی شرکت کنندگان در رژیم کم چربی ، مدیترانه ای و کم کربوهیدرات وجود نداشت . انرژی مصرفی روزانه ، همانطور که در بسامد خوراک توسط شرکت کنندگان ذکر شده بود ، به غالبا در ماه های 6 ، 12 و 24 در تمام گروه های رژیم غذایی نسبت به روز اول شروع دوره رژیم کاهش یافت . تفاوت چشمگیری در بین گروهها در میزان کاهش مواد مصرفی وجود نداشت. (جدول شماره 2 ) (یعنی تمام گروه ها به یک اندازه کاهش مصرف مواد غذایی داشتند ).گروه کم کربوهیدرات در مقایسه با دیگر گروه ها ، کربوهیدرات کمتر و پروتئین بیشتری مصرف کردند نسبت به چربی تام ، چربی اشباع و کلسترول تام .

گروه مدیترانه ای

تیم مدیترانه ای در مقایسه با دیگر گروهها ، چربی غیر اشباع بیشتری نسبت به چربی اشباع مصرف کردند. آنها همچنین از فیبر بیشتری نسبت به گروه کم کربوهیدرات بهره بردند . اندازه چربی اشباع مصرفی در گروه کم چربی از گروه کم کربوهیدرات پایین تر بود . میزان فعالیت بدنی در تمام گروه ها نسبت به شروع مطاعه افزایش یافت و هیچ تفاوتی در میزان فعالیت ها در بین گروه ها دیده نشد. نسبت شرکت کنندگان با کتون ادراری قابل تشخیص در پایان 24 ماه در رژیم غذایی کم کربوهیدرات بشتر بود. (8.3% ) نسبت به گروه کم چربی (حدود 4.8% ) و یا گروه مدیترانه ای (حدود 2.8%)

کاهش وزن :

فاز اصلی کاهش وزن در بین ماه اول تا 6 بود و از ماه 7 تا پایان دوره 2 ساله فاز تثبیت وزن بود. تمام گروهها کاهش وزن داشتند. ولی بیشترین کاهش مربوط به گروه کم کربوهیدرات و گروه مدیترانه ای بود تا گروه کم چربی (شکل 2 ). تغییرات کلی وزنی در بین 322 شرکت کننده طی 24 ماه بدینصورت بود : −2.9±4.2 kg برای گروه کم چربی ، −4.4±6.0 kg برای گروه مدیترانه ای و −4.7±6.5 kg برای گروه کم کربوهیدرات.از بین277نفر شرکت کننده آقا میانگین کاهش وزن 24ماهه حدود −3.4 kg برای گروه کم چربی ، −4.0 kg برای گروه مدیترانه ای و −4.9 kg برای گروه کم کربوهیدرات بود.

در خانمها

در بین 45 زن شرکت کننده ، میانگین کاهش وزن 2سال −0.1 kg برای گروه کم چربی ، −6.2 kg برای گروه مدیترانه ای ، −2.4 kg برای گروه کم کربوهیدرات بود. میانگین تغییرات وزنی بین 272 شرکت کننده ای که 24 ماه را به پایان رساندند −3.3±4.1 kg برای گروه کم چربی ، −4.6±6.0 kg برای گروه مدیترانه ای و −5.5±7.0 kg برای گروه کم کربوهیدرات بود. میانگین تغییرات BMI −1.0±1.4  برای گروه کم چربی ، −1.5±2.2 برای گروه مدیترانه ای و −1.5±2.1 برای گروه کم کربوهیدرات بود.

تمام گروه ها کاهش چشمگیری در تغییر سایز دور کمر و فشار خون داشتند. ولی تفاوت بین گروه ها چشمگیر نبود. میانگین سایز دور کمر در گروه کم چربی 2.8±4.3 cm و در گروه مدیترانه ای cm    3.5±5.1 و در گروه کم کربوهیدرات 3.8±5.2 cm بود. فشار خون سیستولی در گروه کم چربی به میزان 4.3±11.8 mm Hg و در گروه مدیترانه ای 5.5±14.3 mm Hg و در گروه کم کربوهیدرات  3.9±12.8 mm Hg کاهش یافت. کاهش فشار خون دیاستولی در گروههای غذایی به ترتیب 0.9±8.1 ، 2.2±9.5 و 0.8±8.7 mm Hg بود.

نیمرخ چربی :

شکل 3 ، تغییر در نشانگرهای زیستی کلسترول و تری گلیسیرید: با توجه به گروه رژیم غذایی در طی دوره 1تا 6 ماهه  کاهش حداکثر وزن و فاز تثبیت وزن کاهش یافته در بین ماههای 7 تا 24 . انواع تغییرات در نیمرخ لیپیدی (مشخصات لیپیدی) در طی دوران کاهش وزن و فاز تثبیت وزن در شکل 3 آورده شده است. کلسترول HDL (شکل3 نمودارA) در طی دوران کاهش وزن و تثبیت وزن در تمام گروه ها ی رژیم غذایی افزایش یافت  و در مقایسه با گروه کم چربی این افزایش در رژیم غذایی کم کربوهیدرات کمی بیشتر بود. طبقه تری گلیسرید (شکل3 نمودار B) به طور چشمگیری در گروه کم کربوهیدرات نسبت به گروه کم چربی  کاهش یافت .

کلسترول LDL

میزان کلسترول LDL  (شکل 3 نمودار C) در بین افراد یک گروه بلکه در بین تمام گروه های رژیم غذایی تغییرات چشمگیری نداشت . به طور کلی میزان کلسترول تام نسبت به کلسترول HDL (شکل 3 نمودار D) در هر دو زمان کاهش وزن و تثبیت وزن کاهش یافت . گروه کم کربوهیدرات پیشرفت چشمگیرتری در کاهش وزن (حدود 20%) نسبت به گروه کم چربی (حدود 12%) داشتند .

پروتئین واکنش پذیر C با حساسیت بالا ، آدیپونکتین با وزن مولکولی بالا و لپتین :

شکل4 . انواع تغییرات در نشانگرهای زیستی با توجه به گروه رژیم غذایی و وجود یا عدم وجود دیابت نوع 2.

سطح پروتیین واکنش پذیر C با حساسیت بالا ، به طور چشمگیری در رژیم های غذایی مدیترانه ای (حدود 21% ) کاهش یافت. این درحالی بود که در رژیم کم کربوهیدرات کاهش 29% داشتیم که این کاهش هم در دوران کاهش وزن و هم در دوران تثبیت وزن به چشم می خورد. ولی تفاوت چشمگیری بین گروه ها احساس نشد (شکل 4 نمودار A)  .

هم در دوران کاهش وزن و هم در دوران تثبیت وزن سطح  آدیپونکتین با وزن مولکولی بالا  (شکل 4 نمودار B) به طور چشمگیری در تمام گروه های غذایی افزایش یافت. اما تفاوت زیادی در میزان افزایش در بین گروه ها دیده نشد. انتشار لپتین ، که نشان دهنده توده چربی بدن است ، به طرز چشمگیری در تمام گروه های غذایی کاهش یافت بدون این که تفاوت زیادی در بین گروه های مختلف دیده شود. کاهش لپتین برابر است با کاهش وزن بدن در هر دو فاز کاهش وزن و تثبیت وزن (شکل 4 نمودار C) . اثر متقابل تأثیر رژیم غذایی کم کربوهیدرات و جنسیت ( مرد یا زن بودن )  در کاهش لپتین در مقایسه با رژیم کم چربی ، نشان دهنده تأثیر بیشتر رژیم کم کربوهیدرات در مردان است.

قند خون ناشتا،ارزیابی مدل هوموستاتیک مقاومت به انسولین HOMA-IR ، هموگلوبین گلیکوزیله :

میان 36 شرکت کننده که به دیابت مبتلا بودند (شکل 4 نمودار D) تنها قند خون ناشتای کسانی که رژیم مدیترانه ای را دنبال کردند کاهش یافته بود. این تغییرات به طرز چشمگیری با کسانی که رژیم کم چربی را دنبال کرده بودند تفاوت داشت. افرادی که دیابت نداشتند تغییر چندان واضحی در قند خون ناشتا به چشم نمی خورد. در مقایسه ، میزان انسولین خون افرادی که دیابت داشتند نسبت به کسانی که سالم بودند به یک اندازه و بدون تفاوت زیادی کاهش یافت (شکل 4 نمودار E).از افرادی که دیابت داشتند ، میزان کاهش مقاومت به انسولین در طی 24 ماه در بین کسانی که از رژیم مدیترانه ای پیروی می کردند بیشتر از کسانی بود که از رژیم کم چربی پیروی داشتند.

از بین کسانی که رژیم کم چربی را دنبال کردند و دیابت داشتند مقدار هموگلوبین گلیکوزیله در طی 24 ماه به میزان 0.4±1.3% کاهش یافت و در رژیم مدیترانه ای به میزان 0.5±1.1% رسید در حالیکه در رژیم کم کربوهیدرات 0.9±0.8%  کاهش یافت. این تغییرات تنها در گروه های کم کربوهیدرات چشمگیر بود.

آزمایش عملکرد کبد طی رژیم غذایی :

تغییر در سطح بیلیروبین ، آلکالین فسفات ، آلانین آمینو ترنسفراز در بین تمام گروه ها یکسان بود. میزان آلانین آمینو ترنسفراز در هر دو رژیم مدیترانه ای و کم چرب از شروع مطالعه تا پایان ماه 24 کاهش یافت.

مناظره :

 طی این آزمایش 2 ساله ، متوجه شدیم که رژیم های مدیترانه ای و کم کربوهیدرات نسبت به رژیم های کم چربی محرک های موثرتری برای کاهش وزن هستند و به نظر می رسد که به اندازه ی رژیم های کم چربی ایمن با شند . رژیم های کم کربوهیدرات و مدیترانه ای برای کاهش وزن افراد مورد مطالعه فواید متابولیکی زیادی داشت. نتایج نشان می دهد که این استراتژی های رژِیم درمانی در شرایط آزمایشگاهی مطرح شده است و در محیط های غیر آزمایشگاهی باید علایق فردی و نیازهای متابولیکی را هم باید در نظر گرفت.

مزایایی فراتر از کاهش وزن

بهبود روز افزون برخی از نشانگر های زیستی با گذر زمان تا پایان ماه 24 ،با وجود کاهش وزن 6 کیلوگرمی ،  حاکی از آن است که رژیم با ترکیبات غذایی سالم مزایایی فراتر از کاهش وزن دارد. مطالعات اخیر محدودیت های زیادی دارد . زنان کمی را مورد مطالعه قرار دادیم با این که ارتباط زیادی بین گروه رژیم غذایی و جنسیت با کاهش وزن پیدا کردیم و این تفاوت بین مردان و زنان به خاطر تغییر در میزان سطح لپتین بود. اطلاعات کمی از افراد شرکت کننده که مبتلا به دیابت بودند در دسترس داریم. ولی با این حال متوجه شدیم که اندازه گیری مدل هوموستاتیک مقاومت به انسولین روشی مناسب برای تشخیص میزان مقاومت به انسولین در افراد دیابتی نیست. ما به یادآمد خوراک ارائه شده توسط افراد اعتماد داشتیم و برای به حداقل رساندن اطلاعات از دست رفته از پرسشنامه الکترونیکی استفاده کردیم .

ولی در نهایت این انتقاد وجود دارد که این تحقیقات در شرایط آزمایشگاهی 2ساله بوده و نه در شرایط عادی و زندگی روزمره و این موضوع شرایط را برای زندگی عادی دشوار می سازد.

کاهش وزن اولیه و تثبیت وزن

دو فاز در کاهش وزن مشاهده کردیم : کاهش وزن اولیه و تثبیت وزن. بیشترین میزان کاهش وزن در 6 ماه اول بود و برای کسانی که دوره 24 ماهه را به پایان رساندند ، نسبت به کسانی که در نیمه راه استعفا دادند ، این میزان کاهش وزن بیشتر بود. حتی کاهش وزن متوسط و کم هم مزایای زیادی را برای سلامتی افراد به همراه داشت و این مزایا با کسانی که به جای رژیم درمانی از دارودرمانی استفاده می کردند یکسان و مشابه بود. تغییر در سطح لپتین و آدیپونکتین که در تمام گروه های غذایی وجود داشت باعث کاهش وزن شد. مصرف چربی های غیراشباع یگانه باعث افزایش حساسیت به انسولین شد که بازتاب تاثیر رژیم های مدیترانه ای و کم چربی بر سطح انسولین و قند خون بود.

در نظر گرفتن نیازهای متابولیکی و علایق شخصی

نتایج نشان می دهد که متخصصان بهداشت و سلامت تنها به یک آزمایش استناد نخواهند کرد و نیازهای متابولیکی و علایق شخصی افراد را هم در نظر خواهند گرفت. این آزمایش همچنین مدلی را ارائه می دهد که ممکن است به طور گسترده تر در محیط کار اعمال شود. همانطور که Okie اخیرا عنوان کرده است ، استفاده از مربی بهداشت برای ارتقا سطح سلامت می تواند روشی مقرون به صرفه باشد. الگوی مداخله با استفاده از جلسات گروهی رژیم درمانی ، پشتیبانی همسران ، برچسب مواد غذایی و وزن کشی ماهانه مزیتهای طولانی مدتی برای کاهش وزن و سلامت فرد دارد.

منبع

این مقاله توسط مرکز تحقیقات هسته ای Negev (NRCN) ، دکتر Robert C. و مرکز تحقیقاتی Veronica Atkins و مرکز بین المللی بهداشت و تغذیه S.Daniel Abraham و دانشگاه Ben Gurion اسراییل تایید شده است.

این مطالب در 30 دسامبر 2009 در سازمان NEJM به روز رسانی شده است.